Avrupa Gonullu Hizmeti programiyla tanismam bu projelerle ilgileniyor olan bir is arkadasim vasitasiyla gerceklesti. Ogrendikten sonra detayli bilgi toplamaya basladim. Sonrasinda is arkadasim Senol sayesinde “Gonullu Hareketi” dernegiyle tanismis oldum. Proje baslangic tarihine kadar bir dil okulunda Ingilizce ogretmeni olarak calisiyordum. Projenin baslangic tarihi hep bir sekilde elimizde olmayan sebeplerden dolayi ertelendi, degistirildi ama beklemeye devam ettim ve sonuc olarak burdayim.Biraz da bu yolculuk nasil basladi ve devam etti onu anlatayim.
Ucus tarihim olan 10 Ocak gunune kadar biraz heyecanli biraz da stresliydim. Normalde Kastamonu da yasamaktayim fakat ucus tarihinden 5 gun once Istanbul a arkadaslarimi ve akrabalarimi ziyaret icin geldim. Ucus gunu geldiginde gozyaslariyla ve arkamdan su dokerek ugurlandim. Taksiye bindim ve havaalanina geldim. Kontrollerden gectim ve ucaga kadar ulastim. Karli bir Istanbul gunuydu ve ucaga geldigimde kaptan pistin kardan arindirilmasi gerektigini ve ancak 1 saat sonra ucabilecegimizi soyledi. 2 saat 15 dk suren bir yolculugun ardirdan Bologna ya ulastim. Aerobus bileti alip istasyona gitmem gerekiyordu. Bilet almak icin bakinirken Francesco adinda bir Italyan gencle tanistim. Kendisi de Istanbul dan geliyordu ve sans eseri iyi derecede Ingilizce biliyordu. Istasyona vardigimizda Prato kenti biletini alirken de yardimci oldu. Trende onunla bircok konuda sohbet edebildik ve stresimi de bu arkadasim sayesinde atmis oldum. Prato ya ulastigimizda istasyonun karsisindaki taksilerden birine atladim ve kaldigim hostele geldim. Tek kisilik bir odada kaliyorum. Hostel sirin ve oldukca temiz, calisanlari guler yuzlu ve ilgili. Icinde mutfak barindiriyor ve kendi yemegimi pisirebiliyorum. Geldigim gunden 1 gun sonra mentorum beni almaya geldi ve oturma izni gibi oncelikli isleri onunla hallettik. Sonrasinda calisacagim ofise geldik birlikte. Bana ulasimimin daha kolay olmasi icin bisiklet verdiler. Sonrasinda bisiklete atladim ve dustum yollara mutfak alisverisi icin. Kendi yemegimi yapmayi tercih ettim cunku normalde de disardan yemeyi cok seven bir insan degilim. Aksam is arkadaslarimdan Nacho ve Marta beni almaya geldiler ve ortami tanimam icin etrafi gezdirdiler. Simdilik ofistekilerin neler yapiyor oldugunu ogrenmeye calisiyor ve ortami gozlemliyorum. Ertesi gun Italya ya baska ulkelerden gelmis gonullulerle tanistirmak icin bir mekanda aksam yemegi duzenlemisler. Orada Belarus, Fransa, Ispanya ve Letonya dan gelen gonullulerle tanistim. Guzel ve keyifli bir aksamdi.
Bir sonraki gun calistigim kuruma bagli alisveris merkezindeki ofise gittik. Burda aileler cocuklarini belli saat araliklarinda birakiyorlar ve cocuklar odevlerini yapiyor. Ben de birkac cocuga Ingilizce odevleri konusunda yardimci oldum, odevleri bittigi icin cok mutlu oldular ve beni bir daha gormek icin sabirsizlaniyorlardi. Galiba beni sevdiler.
Ozetle; ortam guzel, arkadaslar sevecen ve guleryuzlu. Adapte olmak icin ugrasiyorum ilk haftada.
Daha cok aksiyonda bulundugumda her sey daha da guzel olacak. Macera yeni basliyor.
Nurhayat Derya Kebapçı